Karta charakterystyki (SDS – Safety Data Sheet) to kluczowy dokument wymagany przez przepisy prawa przy wprowadzaniu i obrocie chemikaliami. Dostarcza istotnych informacji dotyczących bezpiecznego stosowania substancji chemicznych i mieszanin. Tworzenie kart charakterystyki jest niezbędnym elementem dokumentacji chemicznej – wspiera zgodność z przepisami oraz ochronę zdrowia ludzi i środowiska.

Sekcja 1 – Identyfikacja substancji/mieszaniny oraz identyfikacja przedsiębiorstwa

Sekcja 1 zawiera podstawowe dane identyfikacyjne dotyczące substancji lub mieszaniny, a także informacje o dostawcy odpowiedzialnym za jej wprowadzenie na rynek. To ważna część dokumentu, która pozwala szybko ustalić, z jaką substancją mamy do czynienia i kto jest jej dostawcą. Dodatkowo sekcja ta obejmuje inne istotne informacje dotyczące zastosowań i kontaktu w nagłych wypadkach.

1.1 Identyfikator produktu – jak prawidłowo zidentyfikować substancję lub mieszaninę?

W tej podsekcji należy wskazać nazwę substancji zgodnie z uznaną nomenklaturą chemiczną oraz właściwy numer identyfikacyjny – CAS, numer WE lub numer indeksowy (w zależności od dostępności). Dla substancji zarejestrowanych zgodnie z REACH należy również podać numer rejestracji.

W przypadku mieszanin należy wskazać nazwę handlową. Dodatkowo, jeśli mieszanina podlega wymogom załącznika VIII do rozporządzenia CLP (np. mieszaniny przemysłowe bez opakowania), należy umieścić kod UFI.

1.2 Zidentyfikowane zastosowania oraz zastosowania odradzane – do czego służy substancja/mieszanina?

Tutaj należy opisać jedno lub kilka zidentyfikowanych zastosowań substancji lub mieszaniny – np. jako surowiec przemysłowy, środek czyszczący, produkt chemii gospodarczej itp.

Wskazuje się również zastosowania, których należy unikać – np. w określonych procesach technologicznych lub warunkach stosowania. Lista takich zastosowań nie musi być wyczerpująca, ale powinna zawierać istotne ostrzeżenia.

Jeśli dla substancji wymagane jest opracowanie raportu bezpieczeństwa chemicznego (CSR), to informacje w tej części muszą być spójne z zastosowaniami i scenariuszami narażenia zawartymi w raporcie i załączonymi do SDS.

Właściwe określenie zastosowań pomaga nie tylko w bezpiecznym użytkowaniu, ale też w zapewnieniu zgodności z obowiązkami dalszych użytkowników w łańcuchu dostaw.

1.3 Dane dotyczące dostawcy karty charakterystyki – kto odpowiada za dokument?

W tej podsekcji należy podać dane firmy odpowiedzialnej za dostarczenie karty charakterystyki. Obowiązek ten dotyczy wszystkich typów dostawców – producentów, importerów, wyłącznych przedstawicieli, dalszych użytkowników oraz dystrybutorów.

Wymagane dane:

• Pełna nazwa przedsiębiorstwa

• Adres siedziby

• Numer telefonu

• Adres e-mail kontaktowy

Dane kontaktowe powinny być rzetelne i aktualne, aby umożliwić szybki kontakt w razie potrzeby. W przypadku substancji zarejestrowanych w systemie REACH dane powinny być spójne z informacjami zawartymi w dokumentacji rejestracyjnej.

1.4 Numer telefonu alarmowego – jak prawidłowo go wskazać?

Należy wskazać numer telefonu alarmowego, pod którym można uzyskać pomoc w sytuacjach awaryjnych związanych z produktem. Może to być:

• wewnętrzny numer alarmowy przedsiębiorstwa (np. dostępny w godzinach pracy),

• numer zewnętrznego ośrodka toksykologicznego dostępnego 24/7.

W krajach, w których istnieje oficjalny organ doradczy, powinien być wskazany jego numer telefonu – ale może to wymagać spełnienia dodatkowych wymogów (np. zgłoszenia lub rejestracji w danym kraju). Dodatkowe numery mogą być zamieszczone dodatkowo, ale nie jako zamiennik.

Właściwie wskazany numer alarmowy może znacząco przyspieszyć reakcję w razie zagrożenia chemicznego.

Dlaczego Sekcja 1 SDS ma tak duże znaczenie?

Sekcja 1 pełni kluczową rolę w karcie charakterystyki – pozwala:

• poprawnie zidentyfikować substancję lub mieszaninę,

• poznać jej przeznaczenie i ograniczenia stosowania,

• określić odpowiedzialny podmiot w łańcuchu dostaw,

• szybko znaleźć numer telefonu alarmowego w sytuacjach awaryjnych.

Jest to jedna z najważniejszych sekcji karty charakterystyki z punktu widzenia użytkownika końcowego i służb ratunkowych.